تو روز آخر اسفند ، من آغاز فروردین...

نسیمی بافه های گیسوانم را رها کرده

خدا با بی قراری سرنوشتم را بنا کرده

 

همیشه معتقد بودم که عشق افسانه ای واهی است

ولی انگار حالا در دلم آتش به پا کرده

 

پشیمان است هرکس عشق را پنهان نگه دارد

پشیمان تر کسی که عشق خود را بر ملا کرده

 

مگو با هیچ کس راز دلت را ...زود می میرد

گل سرخی که مشتش را برای خلق وا کرده

 

زمین هم دوست دارد در کنار آسمان باشد

ولی تنها به یک دیدار از دور اکتفا کرده

 

تو روز آخر اسفند ، من آغاز فروردین

خدا ما را به همدیگر رسانده یا جدا کرده ؟