مرگ با اختیار اجباری

 

تقدیم به  زنان و کودکان بی سرپناه غزه:

 

ناگهان حبس می شوی یک روز در تن یک حصار اجباری

سال ها بین خواب و بیداری ، غرق یک انزجار اجباری

 

باز تاریخ می شود تکرار... دشمن اینبار مثل یک کفتار...

می شود خاک مسجدالاقصی طعمه ی یک شکار اجباری

 

زندگی با صدای بمب افکن ، حس بی سرپناهی یک زن

حس هر روز در خودت مردن ، مرگ با اختیار اجباری

 

 

حس شدی توی هاله ای از درد ، مانده از تو تفاله ای از درد

صهیونیسم آمد از تو سرقت کرد شصت و شش نوبهار اجباری

 

 

تیر باران شده پرستو هات مشتت اما پر از ابابیل است

این کلاغان خیس می ترسند از همین سنگسار اجباری

 

 

گورها می کنی و بیهوده است ، کشته هایت نمی شود پنهان

در پی چاره باش ای قابیل! آی میراث خوار اجباری!

 

 

مشت ماصهیونیسم را روزی به جهنم حواله خواهد کرد

با نسیمی به باد خواهد رفت هیبت این غبار اجباری...